Muddy Gap……….Windwak Wyoming

Wat ze je wel vertellen als je een stukje gaat fietsen en uitgewrongen door Virginia en Kentucky geknoert bent, is dat alles beter wordt. Nee Illinois, Missouri gaat nog een beetje heuvelend door het wielerleven, maar daarna Kansas, dat kun je beter overslaan en dan heb je de hemel bereikt Colorado….
Right……..! maar na Colorado komt de hel van Muddy Gap & beyond, oftwel het Grote Windwak met de naam Wyoming. Oooh wat waren we als kinderen zo blij met dat windje mee richting het grote niets, vol grootse dromen toen we uit Rawlins vertrokken en in no-time achter het bier zouden zitten in Jeffrey City. Maar toen kwam Muddy Gap en het was precies zoals de naam had beloofd, je slaat linksaf Hwy. 287 op en er wordt gelijk een dikke plak schijtwind in je kop gesmeten, je houdt je met moeite aan je fiets vast, zodat je niet gelijk van het talud geblazen wordt en je denkt…waar is die pick-up die naar het westen gaat. Aber Nein…. Du kommst aus Holland en je bent opgegroeid met de Nederlandse berg genaamd wind, dus onwards !
En vanaf Muddy gap kijken we niet alleen meer of het strandweer is en de verkorte broek aan kan, maar windsnelheid 39 km plus betekend nu ook om 5 uur op, hete kofiie naar binnen, de tosti van gisteren opwarmen en de teugels aantrekken.
Nee, tussen Rawlins en Dubois bevindt zich de Wyoming Wind Triangle waar al menig fietsertje in is verdwenen en 30 jaar later onderaan het talud is teruggevonden in een zelfgebouwd hutje, waar hij in armzalige omstandigheden verkeerde met 2 uitgehongerde kinderen en een afgeleefde Duitse fysiotherapeut die Jeffrey City ook nooit heeft bereikt.
Gelukkig is ons dit alles bespaart gebleven en gaat de reis nu naar Idaho Falls, na de hel van Teton Pass, maar daarover later meer… KissKiss