Een bos zoals het bedoeld is , een slagveld aan de ene kant van instortende monumenten zo groot . Aan de andere kant prachtige weiden met lentedingetjes . We zijn dus weer terug in Yosemite en lopen daar de tocht die we 7 weken eerder niet hebben afgemaakt , namelijk die naar Yosemite Falls maar dan vanaf Tioga Pass ( eindelijk open ) Maar goed ook want er ligt nog steeds een behoorlijke berg sneeuw ,waar we de eerste 2 mijl doorheen moeten ploeteren ,op zoek naar sporen van onze voorlopers . Maar dan komt ook de beloning ,want het Bos stuitert van lentehormonen en alles springt de grond uit ! Weer een fantastisch uitzicht op Yosemite Valley , waar het krioelt van de drukte , maar op onze 9 uur durende tocht maar een paar mensen gezien , wat je overigens ook een wat unheimisch gevoel geeft ,of je niet vreselijk aan het verdwalen bent en dan godzijdank een bordje na 3,2 mile ,blijk je toch de goeie kant op te gaan . Awel wordt vervolgd .
Ciao A & A
21 juni 2010
27 juni 2010
25 juni 2010
21 juni 2010
16 juni 2010
12 juni 2010
11 juni 2010
8 juni 2010
7 juni 2010
3 juni 2010
31 mei 2010
28 mei 2010
27 mei 2010
23 mei 2010
20 mei 2010
16 mei 2010
10 mei 2010
8 mei 2010
7 mei 2010
6 mei 2010
5 mei 2010
4 mei 2010
3 mei 2010
Zeg Roodkapje waar ga je hene…
Dat unheimische laat zich gezien de foto goed voorstellen.
Wij zijn zondag maar weer terug komen racen naar huis; het weer wilde maar niet echt opknappen in de Cevennes en de roep van het werk klinkt al weer als de sleutelbos van de cipier.